Babaannemin son derece basitçe anlattığı kısa bir hikaye vardı. Yeni evli bir çiftin Ahmet adında bir oğlu olur. Hayatın olağan akışı gereği çocuk büyüyüp evlenir. Onun da bir oğlu olur.
Bir gün, baba evladına ‘Oğlum seni çok seviyorum.’ der. Karşılık olarak da çocuğunun ‘Baba ben de seni çok seviyorum.’ demesini bekler. Ancak, evladı ‘Ben de oğlumu çok seviyorum.’ der. Bu cevap ilk bakışta tuhaf gelse de babalığın ve bir aile olmanın önemini gösterir.
Evlenip çocuğunuz olduktan sonra yeni aileniz; eşiniz, kızınız ve oğlunuz ister istemez ön plana geçer. Baba kendi çocuğunu daha çok düşünür, Evladı ise babalık duygularıyla aynı şekilde kendi kızı veya oğlunu daha çok düşünür. Her şey bu kadar basit olmasa da hayat böyle akıp gider.
25 Mayıs 2009 Pazartesi
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder